Minęło już 2 miesiące pobytu w mojej parafii.
Mogę zaprosić na stronę parafii http://naszawinnica.pl
wtorek, 8 września 2009
poniedziałek, 15 czerwca 2009
Zostałem proboszczem...
Mam do przekazania tylko jedną, bardzo prywatną wiadomość, choć mocno dotyczącą Was. Zostałem proboszczem (a dokładnie administratorem, bo jest to pierwsza moja nominacja) parafii pod wezwaniem MB Pocieszycielki Strapionych w Winnicy.
Parafia położona jest [tutaj].
A krótkie informacje znajdziesz [tutaj].
Nominacja ta oznacza rozstanie.
Rok spędzony w Małachowiance będę wspominał bardzo mile. Wspominałem często na lekcjach, że to najlepsza szkoła w jakiej przypadło mi uczyć. Podtrzymuje to w całej rozciągłości.
Bardzo Wam wszystkim dziękuję!
Nie musi to oznaczać zerwania kontaktu - zawsze mnie będzie można znaleźć w Internecie.
środa, 10 czerwca 2009
Krzyż - Jezus w Chinach
Zapraszam do obejrzenia. Znalazłem dwa fragmenty:
http://opoka.tv/video/filmy/KRZYZJezuswChinach43m.swf
oraz:
http://opoka.tv/video/filmy/KRZYZJezuswChinach43m.swf
oraz:
piątek, 15 maja 2009
Wieczór chwały
„Płock – Miasto Aniołów”- zaproszenie do amfiteatru w Płocku.
22 maja 2009 r. o godz. 19.30 w płockim amfiteatrze odbędzie się Wieczór Chwały dla rodzin zatytułowany „Płock – Miasto Aniołów”. Tym razem organizatorzy pragną wyjść na ulice miasta, by tym wyraźniej powiedzieć, że wiara nie stanowi tabu szczelnie strzeżonego w murach kościoła. Głównym odbiorcą tego wieczoru ma stać się rodzina jako najbardziej dynamiczny i twórczy element społeczeństwa. Jednocześnie tytuł ten ma podkreślać jeszcze jeden ważny aspekt Wieczorów Chwały – jego wspólnotowość. Twórcom zależy bowiem, aby każdy odbiorca mógł poczuć się niepowtarzalny i niezbędny, tak jak ma to miejsce w rodzinie. W maju, w płockim amfiteatrze oprócz wyżej wspomnianych, zwykle obecnych elementów tworzących atmosferę wieczoru odbędzie się konferencja dr Jacka Pulikowskiego specjalizującego się w terapii małżeńskiej. Organizatorzy przygotowali również kilka niespodzianek. Szczegóły: www.wieczorchwaly.org
Informacje organizacyjne: Udział w spotkaniu jest bezpłatny. Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc w Amfiteatrze, wstęp za okazaniem zaproszenia. Bardzo prosimy o wcześniejszą rezerwację miejsc przez liderów zorganizowanych grup, jak i osoby indywidualne.
Zgłoszenia można dokonać: osobiście: SDA „PETROKLEZJA”ul. Jachowicza 4 w Płocku (Stanisławówka), telefonicznie: +48 506 212 144, e-mailem: amfiteatr@wieczorchwaly.org
Odbiór zaproszeń: trwa od 5 maja 2009: SDA „PETROKLEZJA” po godz. 18.00 (Stanisławówka) lub CENTRUM INFORMACJI TURYSTYCZNEJ ul. Stary Rynek 8
22 maja 2009 r. o godz. 19.30 w płockim amfiteatrze odbędzie się Wieczór Chwały dla rodzin zatytułowany „Płock – Miasto Aniołów”. Tym razem organizatorzy pragną wyjść na ulice miasta, by tym wyraźniej powiedzieć, że wiara nie stanowi tabu szczelnie strzeżonego w murach kościoła. Głównym odbiorcą tego wieczoru ma stać się rodzina jako najbardziej dynamiczny i twórczy element społeczeństwa. Jednocześnie tytuł ten ma podkreślać jeszcze jeden ważny aspekt Wieczorów Chwały – jego wspólnotowość. Twórcom zależy bowiem, aby każdy odbiorca mógł poczuć się niepowtarzalny i niezbędny, tak jak ma to miejsce w rodzinie. W maju, w płockim amfiteatrze oprócz wyżej wspomnianych, zwykle obecnych elementów tworzących atmosferę wieczoru odbędzie się konferencja dr Jacka Pulikowskiego specjalizującego się w terapii małżeńskiej. Organizatorzy przygotowali również kilka niespodzianek. Szczegóły: www.wieczorchwaly.org
Informacje organizacyjne: Udział w spotkaniu jest bezpłatny. Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc w Amfiteatrze, wstęp za okazaniem zaproszenia. Bardzo prosimy o wcześniejszą rezerwację miejsc przez liderów zorganizowanych grup, jak i osoby indywidualne.
Zgłoszenia można dokonać: osobiście: SDA „PETROKLEZJA”ul. Jachowicza 4 w Płocku (Stanisławówka), telefonicznie: +48 506 212 144, e-mailem: amfiteatr@wieczorchwaly.org
Odbiór zaproszeń: trwa od 5 maja 2009: SDA „PETROKLEZJA” po godz. 18.00 (Stanisławówka) lub CENTRUM INFORMACJI TURYSTYCZNEJ ul. Stary Rynek 8
środa, 13 maja 2009
niedziela, 10 maja 2009
Harry Potter i anime
Harry Potter i anime to temat wywołany w komentarzu do poprzedniego wpisu.
Nie wiem, czy jest sens o tym gadać.
Przeczytałem pierwszą część Harrego... po trosze z obowiązku. I co? Znam lepszą literaturę. I tyle. Podobno kolejne części coraz bardziej mroczne, ale... tylko podobno - ja nie wiem.
Co do anime... nic nie powiem, wiąże mi się to z rysunkiem i Japonią i niczym więcej. I nie kojarzy ze sztuką. :)
Natomiast nie ma obecnie czegoś takiego (i chyba dobrze) jak index ksiąg zakazanych. Istnieje coś takiego tylko jak nihil obstat (czy ocena jakiegoś teologa co do katolickości jakiejś teologicznej książki) i imprimatur (zgoda władzy kościelnej na drukowanie czegoś w autorytecie Kościoła).
Czasem Kongregacja Doktryny Wiary wypowie się, że jakiś teolog nie ma wiele wspólnego z nauczaniem kościelnym. Spotkało to w swoim czasie Hansa Kunga.
Nie oznacza to jednak, że nie wolno czytać jego książek. Oznacza tylko, że nie reprezentuje on Kościoła. Nie oznacza to także, że traci pracę, bo dalej został pracownikiem naukowym Uniwersytetu, ale oczywiście nie na Wydziale Teologicznym.
Co do Harrego to wydaje go Media Rodzina. Wydawnictwo... chrześcijańskie. Może nie wprost, ale założone przez amerykańskiego pastora (może byłego, nie wiem dokładnie). Wydawnictwo zarabia mocno na wiadomych powieściach i... wydaje dużo bardzo dobrych książek z dziedziny uzaleznień, psychologii, terapii osób molestowanych seksualnie.
Tak jak nie ma książek zakazanych tak nie ma sztuk zakazanych. Raczej wszystko można wykorzystać na Bożą chwałę i do uprawiania podłości.
Nie wiem, czy jest sens o tym gadać.
Przeczytałem pierwszą część Harrego... po trosze z obowiązku. I co? Znam lepszą literaturę. I tyle. Podobno kolejne części coraz bardziej mroczne, ale... tylko podobno - ja nie wiem.
Co do anime... nic nie powiem, wiąże mi się to z rysunkiem i Japonią i niczym więcej. I nie kojarzy ze sztuką. :)
Natomiast nie ma obecnie czegoś takiego (i chyba dobrze) jak index ksiąg zakazanych. Istnieje coś takiego tylko jak nihil obstat (czy ocena jakiegoś teologa co do katolickości jakiejś teologicznej książki) i imprimatur (zgoda władzy kościelnej na drukowanie czegoś w autorytecie Kościoła).
Czasem Kongregacja Doktryny Wiary wypowie się, że jakiś teolog nie ma wiele wspólnego z nauczaniem kościelnym. Spotkało to w swoim czasie Hansa Kunga.
Nie oznacza to jednak, że nie wolno czytać jego książek. Oznacza tylko, że nie reprezentuje on Kościoła. Nie oznacza to także, że traci pracę, bo dalej został pracownikiem naukowym Uniwersytetu, ale oczywiście nie na Wydziale Teologicznym.
Co do Harrego to wydaje go Media Rodzina. Wydawnictwo... chrześcijańskie. Może nie wprost, ale założone przez amerykańskiego pastora (może byłego, nie wiem dokładnie). Wydawnictwo zarabia mocno na wiadomych powieściach i... wydaje dużo bardzo dobrych książek z dziedziny uzaleznień, psychologii, terapii osób molestowanych seksualnie.
Tak jak nie ma książek zakazanych tak nie ma sztuk zakazanych. Raczej wszystko można wykorzystać na Bożą chwałę i do uprawiania podłości.
środa, 6 maja 2009
niedziela, 19 kwietnia 2009
Bierzmowanie - 7 spotkanie (Zbawienie w Jezusie)
Kiedyś rozmawialiśmy na katechezie o bierzmowaniu. Może ktoś będzie chciał zobaczyć jedno z moich spotkań. Jeszcze ciepłe.
wtorek, 7 kwietnia 2009
Zadanie z matematyki
"Iza napisała na kartce liczbę 56492 i dała kartkę Łucji. Łucja następnie zmodyfikowała otrzymaną liczbę zmniejszając jedną z cyfr o 1 i jednocześnie jedną z cyfr zwiększając o 1. Ponieważ Łucji trochę się nudziło, więc dalej modyfikowała w ten sam sposób uprzednio otrzymane liczby, aż do przyjścia ze szkoły siostry. Przekształcając otrzymane liczby, Łucja nigdy nie zwiększała cyfry 9 ani nie zmniejszała cyfry 0.
Którą z poniższych liczb mogła jako ostatnią otrzymać Łucja?
a) 11699 b) 42343 c) 11799 d) 34432 e) 57229 f)żadna z powyższych".
To zadanie dla III klasy podstawówki.
Do pracy - zwłaszcza 2c i 1b
poniedziałek, 6 kwietnia 2009
Most
Jak każdy przykład - tak i ten kuleje, ale niewątpliwie do wielu może przemówić.
Kuba wspominał o tym filmie na lekcji.
Kuba wspominał o tym filmie na lekcji.
piątek, 3 kwietnia 2009
Rekolekcje
A jak tam ostatnie rekolekcje?
W Farze, ale nie tylko. Gdziekolwiek.
Oczywiście pod warunkiem, że byliście gdzieś.
czwartek, 26 marca 2009
Apostaci i konwertyci
Polski Episkopat wydał we wrześniu 2008 instrukcje dotyczącą apostatów czyli ludzi wystepujących z Kościoła. Marek Jaromski zapyta o zjawisko apostazji moderatora strony apostazja.pl Pawła Glińskiego i rzecznika episkopatu ks. Józefa Klocha. W reportażu o swojej apostazji opowiedzą nam: student z Torunia i małżeństwo Sebastiana i Doroty Kwiatkowskich z Warszawy. Jednocześnie każdego roku ludzie dorośli nawracają się i proszą o chrzest w Kościele. O konwersjach dorosłych opowie nam dominikanin o. Błażej Matusiak - prowadzący katechumenat dla dorosłych, a w felietonie usłyszymy świadectwo nawrócenia Darka Malejonka i Gosi Gościńskiej ochrzczonych w wieku dorosłym.
zobacz ciekawie zrobiony film:
http://skocz.pl/dagma
zobacz ciekawie zrobiony film:
http://skocz.pl/dagma
środa, 25 marca 2009
Ostatnia Wieczerza Leonarda da Vinci
Długi cytat z: Sharan Newman, Prawdziwa historia w Kodzie Leonarda da Vinci, Wydawnictwo Rebic, s. 252-259.
Domenico Ghirlandaio (1448-1494), Ostatnia Wieczerza. Uwagę zwraca śpiący święty Jan, usadowiony pomiędzy Jezusem a świętym Piotrem. To jeden z wielu takich przykładów. We wszystkich Jan jest przedstawiany jako młodzieniec.
Szkic do postaci apostoła Jakuba
Najważniejsza teza Kodu Leonarda odnosi się do malowidła Leonarda da Vinci Ostatnia Wieczerza, w którym miejsce apostoła Jana zajmuje jakoby Maria Magdalena2.
To bardzo ciekawa teza, która rodzi liczne pytania. Jeśli na malowidle znajduje się Maria, to gdzie jest Jan? Poszedł szukać macy3? A żona i teściowa Piotra? Zajmują się gotowaniem?
Tego rodzaju są to pytania. Żadna z ewangelii, które znamy, nawet apokryficzne, nie mówi, by do wieczerzy zasiadła Maria lub ktokolwiek inny poza Jezusem i apostołami.
W moim przekonaniu tak naprawdę problem ten ma charakter nie tyle teologiczny, ile logiczny. Jeśli miejsce zarezerwowane dla Jana zajmowałaby Maria Magdalena, to dlaczego przez pięćset lat nikt tego nie zauważył? Ostatnia Wieczerza to najczęściej studiowane i kopiowane ze wszystkich dzieł Leonarda — i to odkąd powstało. Pierwszy wziął się do tego w 1503 roku Bramantino4.
Byłoby lepiej, gdyby Leonardo wyraźnie opisał w swoich notatnikach, co robi. Jednakże jego uwagi na temat Ostatniej Wieczerzy są nadzwyczaj skąpe. Pozostawił kilka szkiców (por. niżej) i parę uwag o rozmieszczeniu apostołów. „Ten, który pił, stawia kielich na swem miejscu i zwraca głowę ku mówcy. (...) Inny z rękoma otwartemi pokazuje dłonie, wznosi ramiona ku uszom i otwiera w podziwie usta. Inny mówi coś do ucha następnemu, a ten, który go słucha, zwraca się ku niemu i nachyla doń ucho, trzymając w jednej ręce nóż, a w drugiej chleb w pół rozkrojony tym nożem”5.
To zdaje się odnosić do Piotra, który znajduje się na prawo od Jezusa i pochyla się ku Janowi, jak mówi ewangelia Janowa (J 21,20): „Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który w czasie uczty spoczywał na Jego piersi i powiedział: «Panie, kto jest ten, który Cię zdradzi?»„, w innym zaś miejscu (J 21,24): „Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe”6.
Nóż, który trzyma Piotr, jest skierowany ostrzem na zewnątrz, jakby apostoł nie chciał nikogo skaleczyć. Być może Leonardo, wkładając mu w dłoń ten nóż, nawiązał do zdarzenia, do którego doszło po wieczerzy, kiedy to Piotr obciął ucho jednemu z żołnierzy, którzy przyszli pojmać Jezusa.
A teraz, pamiętając, że Jan nosi niebieską szatę wierzchnią, a na niej czerwony płaszcz, czyli jego ubiór jest kolorystycznie przeciwstawiony Jezusowej czerwonej szacie wierzchniej i błękitnemu płaszczowi, przyjrzyjmy się drugiej, prawej stronie malowidła.
Ten sam błękit i czerwień pojawiają się w ubiorze dwóch innych apostołów, szczególnie młodego bezbrodego Filipa, który ma w sobie coś kobiecego, jak mi się wydaje, bardziej
nawet niż Jan, może dlatego, że jest tłustawy.
Po konserwacji Ostatniej Wieczerzy wyraźniej widać, że Jan także wygląda kobieco. Jednak w sztuce włoskiego odrodzenia pełno jest męskich postaci, które wyglądają kobieco, a w najlepszym razie dość androginicznie. Głowa świętego Jakuba ze szkicu Leonarda przypomina kobiece głowy malarzy wczesnego renesansu. Jego Jan Chrzciciel z obrazu zabranego przez mistrza do Francji jest z całą pewnością młodym mężczyzną, ale ma długie kręcone włosy i delikatne rysy twarzy. Rafael, podobnie jak wielu innych malarzy tej epoki, także przedstawiał młodych mężczyzn o cechach androginicznych7.
W przedstawieniach Ostatniej Wieczerzy Jan zwykle ukazywany jest jako śpiący młodzieniec, często z głową opartą na piersi Jezusa. Czasami Jezus otacza go ramieniem.
Nie wiem, skąd się to wzięło. Wiem za to, jak długo trwa wieczerza sederowa, i że dzieci zwykle zasypiają, nim się skończy.
Leonardo wykorzystał ten motyw w jednym ze szkiców.
Z pewnego listu mecenasa Leonarda, Lodovica Sforzy, księcia Mediolanu, wynika, że po ukończeniu Ostatniej Wieczerzy Leonardo miał wykonać więcej malowideł na ścianach refektarza Santa Maria delie Grazie. Książę wiedział już, że ma on skłonność do zwlekania z realizacją zamówień. „Zmuś go do podpisania umowy własną ręką, by go to zobowiązało do zakończenia [prac] na czas, na który się ugodzimy”8. Sforza wysłał ten list w czerwcu 1497 roku. Leonardo zaczął malowidło cztery lata wcześniej.
Ostatnia Wieczerza zaczęła niszczeć niemal natychmiast po tym, jak została namalowana. W ciągu kolejnych stuleci wielokrotnie próbowano ją ratować lub odnawiać. Ostatnie prace konserwatorskie zakończono w roku 1997.
Podczas tej konserwacji usuwano po kolei niezdarne przemalowania i dzieło Leonarda zaczęło się ukazywać w pierwotnej formie. Znacznie zmieniła się postać Jana: włosy, które przypominały „bezkształtny filc w kolorze brązu z plamami niedorzecznego różu”, nabrały „ciepłego rudawego odcienia kasztanu”9; szata wierzchnia okazała się jasnobłękitna, a płaszcz, który wyglądał na czerwony, podczas wcześniejszej konserwacji został tak mocno zniszczony, że nie udało się ustalić, jaki kolor miał pierwotnie10.
O Ostatniej Wieczerzy napisano wiele książek i artykułów, lecz z tego, co wiem, Dań Brown pierwszy przypisał malowidłu tematykę Graala”. Bohaterowie Kodu Leonarda zdają się zaskoczeni tym, że każdy siedzący przy stole ma własny kielich, gdyż są przekonani, że na stole powinna być tylko jedna czara12. Dziwniejsze byłoby, gdyby Jezus i apostołowie na wieczerzy sederowej mieli tylko jeden puchar, ponieważ ceremonia wymaga, by każdy z uczestników wypił cztery kielichy - nie wszystkie od razu, spieszę dodać. W trzech ewangeliach kanonicznych jest mowa o tym, że Jezus wziął kielich, przypuszczalnie swój, błogosławił i podał uczniom13, ale to nie znaczy, że apostołowie nie mieli własnych kielichów. Pojedynczy puchar byłby całkowicie nie na miejscu.
W rzeczywistości na malowidle jest jedenaście kielichów. Policzyłam dwa razy. Nie wiem, co to oznacza.
Mimo to nie ma powodu przypuszczać, że cała kompozycja czy poszczególne elementy przedstawienia stanowią jakieś znaczące odstępstwo od obowiązującej wykładni teologicznej tematu.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
Leonardo, the Last Supper, Pinin Brambilla Barcilon, Piętro C. Marani i in., przekł. ang. Harlow Tighe, University of Chicago Press, Chicago 2001.
Leo Steinberg, Leonardo's Incessant Last Supper, Żonę Books, New York 2001.
1 Dr Georgii Wright jestem winna wdzięczność za przeczytanie maszynopisu tego rozdziału. Żaden z błędów nie pojawił się z jej winy.
2 Kod Leonarda da Vinci, ss. 242-245.
3 Zdaje się, że jest to wieczerza paschalna. Można zauważyć, że Leonardo przedstawił apostołów spożywających chleb na zakwasie, tak jak mnisi, którzy zamówili malowidło.
4 Piętro C. Marani, Leonardo's Last Supper, w: Leonardo, the Last Supper, przekł. ang. Harlow Tighe, University of Chicago Press, Chicago 2001, s. 57.
5 Leonardo da Vinci, The Notebooks of Leonardo da Vinci, red. i przekł. ang. Edward MacCurdy; Konecky & Konecky, Old Saybrook 2003 (wznowienie), s. 1015 [tłum. poi.: Leonardo da Vinci, Pisma wybrane. T. I-II, wybór, układ, przekład i wstęp Leopolda Staffa, Wydawnictwo J. Mortkowicza, Warszawa-Kraków 1913, t. II, s. 282].
6 Dziękuję dr Wright, że zwróciła mi na to uwagę. [Cyt. z Ewangelii Jana za Biblią Tysiąclecia, wyd. IV — przyp. tłum.].
7 Por. takie obrazy Rafaela jak Św. Sebastian czy Portret Pietra Bomba, a także jego autoportrety.
8 Marani, s. l.
9 Pinin Brambilla Barcilon i in., The Restoration, w: Leonardo, the Last Supper, s. 381.
10 Ibid.
11 Kod Leonarda da Vinci, s. 236.
12 Ibid.
13 Mt 26,27, Mk 14,23, Łk 22,17.
To bardzo ciekawa teza, która rodzi liczne pytania. Jeśli na malowidle znajduje się Maria, to gdzie jest Jan? Poszedł szukać macy3? A żona i teściowa Piotra? Zajmują się gotowaniem?
Tego rodzaju są to pytania. Żadna z ewangelii, które znamy, nawet apokryficzne, nie mówi, by do wieczerzy zasiadła Maria lub ktokolwiek inny poza Jezusem i apostołami.
W moim przekonaniu tak naprawdę problem ten ma charakter nie tyle teologiczny, ile logiczny. Jeśli miejsce zarezerwowane dla Jana zajmowałaby Maria Magdalena, to dlaczego przez pięćset lat nikt tego nie zauważył? Ostatnia Wieczerza to najczęściej studiowane i kopiowane ze wszystkich dzieł Leonarda — i to odkąd powstało. Pierwszy wziął się do tego w 1503 roku Bramantino4.
Byłoby lepiej, gdyby Leonardo wyraźnie opisał w swoich notatnikach, co robi. Jednakże jego uwagi na temat Ostatniej Wieczerzy są nadzwyczaj skąpe. Pozostawił kilka szkiców (por. niżej) i parę uwag o rozmieszczeniu apostołów. „Ten, który pił, stawia kielich na swem miejscu i zwraca głowę ku mówcy. (...) Inny z rękoma otwartemi pokazuje dłonie, wznosi ramiona ku uszom i otwiera w podziwie usta. Inny mówi coś do ucha następnemu, a ten, który go słucha, zwraca się ku niemu i nachyla doń ucho, trzymając w jednej ręce nóż, a w drugiej chleb w pół rozkrojony tym nożem”5.
To zdaje się odnosić do Piotra, który znajduje się na prawo od Jezusa i pochyla się ku Janowi, jak mówi ewangelia Janowa (J 21,20): „Piotr obróciwszy się zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który w czasie uczty spoczywał na Jego piersi i powiedział: «Panie, kto jest ten, który Cię zdradzi?»„, w innym zaś miejscu (J 21,24): „Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe”6.
Nóż, który trzyma Piotr, jest skierowany ostrzem na zewnątrz, jakby apostoł nie chciał nikogo skaleczyć. Być może Leonardo, wkładając mu w dłoń ten nóż, nawiązał do zdarzenia, do którego doszło po wieczerzy, kiedy to Piotr obciął ucho jednemu z żołnierzy, którzy przyszli pojmać Jezusa.
A teraz, pamiętając, że Jan nosi niebieską szatę wierzchnią, a na niej czerwony płaszcz, czyli jego ubiór jest kolorystycznie przeciwstawiony Jezusowej czerwonej szacie wierzchniej i błękitnemu płaszczowi, przyjrzyjmy się drugiej, prawej stronie malowidła.
Ten sam błękit i czerwień pojawiają się w ubiorze dwóch innych apostołów, szczególnie młodego bezbrodego Filipa, który ma w sobie coś kobiecego, jak mi się wydaje, bardziej
nawet niż Jan, może dlatego, że jest tłustawy.
Po konserwacji Ostatniej Wieczerzy wyraźniej widać, że Jan także wygląda kobieco. Jednak w sztuce włoskiego odrodzenia pełno jest męskich postaci, które wyglądają kobieco, a w najlepszym razie dość androginicznie. Głowa świętego Jakuba ze szkicu Leonarda przypomina kobiece głowy malarzy wczesnego renesansu. Jego Jan Chrzciciel z obrazu zabranego przez mistrza do Francji jest z całą pewnością młodym mężczyzną, ale ma długie kręcone włosy i delikatne rysy twarzy. Rafael, podobnie jak wielu innych malarzy tej epoki, także przedstawiał młodych mężczyzn o cechach androginicznych7.
W przedstawieniach Ostatniej Wieczerzy Jan zwykle ukazywany jest jako śpiący młodzieniec, często z głową opartą na piersi Jezusa. Czasami Jezus otacza go ramieniem.
Nie wiem, skąd się to wzięło. Wiem za to, jak długo trwa wieczerza sederowa, i że dzieci zwykle zasypiają, nim się skończy.
Leonardo wykorzystał ten motyw w jednym ze szkiców.
Z pewnego listu mecenasa Leonarda, Lodovica Sforzy, księcia Mediolanu, wynika, że po ukończeniu Ostatniej Wieczerzy Leonardo miał wykonać więcej malowideł na ścianach refektarza Santa Maria delie Grazie. Książę wiedział już, że ma on skłonność do zwlekania z realizacją zamówień. „Zmuś go do podpisania umowy własną ręką, by go to zobowiązało do zakończenia [prac] na czas, na który się ugodzimy”8. Sforza wysłał ten list w czerwcu 1497 roku. Leonardo zaczął malowidło cztery lata wcześniej.
Ostatnia Wieczerza zaczęła niszczeć niemal natychmiast po tym, jak została namalowana. W ciągu kolejnych stuleci wielokrotnie próbowano ją ratować lub odnawiać. Ostatnie prace konserwatorskie zakończono w roku 1997.
Podczas tej konserwacji usuwano po kolei niezdarne przemalowania i dzieło Leonarda zaczęło się ukazywać w pierwotnej formie. Znacznie zmieniła się postać Jana: włosy, które przypominały „bezkształtny filc w kolorze brązu z plamami niedorzecznego różu”, nabrały „ciepłego rudawego odcienia kasztanu”9; szata wierzchnia okazała się jasnobłękitna, a płaszcz, który wyglądał na czerwony, podczas wcześniejszej konserwacji został tak mocno zniszczony, że nie udało się ustalić, jaki kolor miał pierwotnie10.
O Ostatniej Wieczerzy napisano wiele książek i artykułów, lecz z tego, co wiem, Dań Brown pierwszy przypisał malowidłu tematykę Graala”. Bohaterowie Kodu Leonarda zdają się zaskoczeni tym, że każdy siedzący przy stole ma własny kielich, gdyż są przekonani, że na stole powinna być tylko jedna czara12. Dziwniejsze byłoby, gdyby Jezus i apostołowie na wieczerzy sederowej mieli tylko jeden puchar, ponieważ ceremonia wymaga, by każdy z uczestników wypił cztery kielichy - nie wszystkie od razu, spieszę dodać. W trzech ewangeliach kanonicznych jest mowa o tym, że Jezus wziął kielich, przypuszczalnie swój, błogosławił i podał uczniom13, ale to nie znaczy, że apostołowie nie mieli własnych kielichów. Pojedynczy puchar byłby całkowicie nie na miejscu.
W rzeczywistości na malowidle jest jedenaście kielichów. Policzyłam dwa razy. Nie wiem, co to oznacza.
Mimo to nie ma powodu przypuszczać, że cała kompozycja czy poszczególne elementy przedstawienia stanowią jakieś znaczące odstępstwo od obowiązującej wykładni teologicznej tematu.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
Leonardo, the Last Supper, Pinin Brambilla Barcilon, Piętro C. Marani i in., przekł. ang. Harlow Tighe, University of Chicago Press, Chicago 2001.
Leo Steinberg, Leonardo's Incessant Last Supper, Żonę Books, New York 2001.
1 Dr Georgii Wright jestem winna wdzięczność za przeczytanie maszynopisu tego rozdziału. Żaden z błędów nie pojawił się z jej winy.
2 Kod Leonarda da Vinci, ss. 242-245.
3 Zdaje się, że jest to wieczerza paschalna. Można zauważyć, że Leonardo przedstawił apostołów spożywających chleb na zakwasie, tak jak mnisi, którzy zamówili malowidło.
4 Piętro C. Marani, Leonardo's Last Supper, w: Leonardo, the Last Supper, przekł. ang. Harlow Tighe, University of Chicago Press, Chicago 2001, s. 57.
5 Leonardo da Vinci, The Notebooks of Leonardo da Vinci, red. i przekł. ang. Edward MacCurdy; Konecky & Konecky, Old Saybrook 2003 (wznowienie), s. 1015 [tłum. poi.: Leonardo da Vinci, Pisma wybrane. T. I-II, wybór, układ, przekład i wstęp Leopolda Staffa, Wydawnictwo J. Mortkowicza, Warszawa-Kraków 1913, t. II, s. 282].
6 Dziękuję dr Wright, że zwróciła mi na to uwagę. [Cyt. z Ewangelii Jana za Biblią Tysiąclecia, wyd. IV — przyp. tłum.].
7 Por. takie obrazy Rafaela jak Św. Sebastian czy Portret Pietra Bomba, a także jego autoportrety.
8 Marani, s. l.
9 Pinin Brambilla Barcilon i in., The Restoration, w: Leonardo, the Last Supper, s. 381.
10 Ibid.
11 Kod Leonarda da Vinci, s. 236.
12 Ibid.
13 Mt 26,27, Mk 14,23, Łk 22,17.
Domenico Ghirlandaio (1448-1494), Ostatnia Wieczerza. Uwagę zwraca śpiący święty Jan, usadowiony pomiędzy Jezusem a świętym Piotrem. To jeden z wielu takich przykładów. We wszystkich Jan jest przedstawiany jako młodzieniec.
Szkic do postaci apostoła Jakubaponiedziałek, 23 marca 2009
Kod Leonarda da Vinci
Książki, które zawierają krytyczne spojrzenie na "Kod..." Nie są pisane z pozycji chrześcijańskich.
Polecam szczególnie drugą i trzecią.
Polecam szczególnie drugą i trzecią.
niedziela, 22 marca 2009
Bierzmowanie
Bierzmowanie. Ośmielam się wywołać ten temat. Od wielu lat przygotowuję kolejne grupy do bierzmowania i... ciągle nie wiem jak.
Chciałem was zapytać - jakie są wasze doświadczenia, uwagi, wrażenia.
Nie tyle wystawianie ocen co konkrety.
Jeśli coś dobrego to co...
Jeśli coś złego, to jak to nazwać...
Tu są moje uwagi o bierzmowaniu (negatywne) „Chipowanie” wiernych. Negatywnie o przygotowaniu do bierzmowania, ale wołałbym, byście najpierw sami pomyśleli i coś napisali. Dopiero potem (jak zechcenie) to przeczytajcie tekst. Potem oczywiście dalej możecie pisać.
Bierzmowanie z sensem. Przygotowanie do bierzmowania - materiały.
Chciałem was zapytać - jakie są wasze doświadczenia, uwagi, wrażenia.
Nie tyle wystawianie ocen co konkrety.
Jeśli coś dobrego to co...
Jeśli coś złego, to jak to nazwać...
Tu są moje uwagi o bierzmowaniu (negatywne) „Chipowanie” wiernych. Negatywnie o przygotowaniu do bierzmowania, ale wołałbym, byście najpierw sami pomyśleli i coś napisali. Dopiero potem (jak zechcenie) to przeczytajcie tekst. Potem oczywiście dalej możecie pisać.
Bierzmowanie z sensem. Przygotowanie do bierzmowania - materiały.
sobota, 21 marca 2009
Wiarygodność Biblii
Ciekawy tekst:
Samuel Davison opisuje niektóre z drobiazgowych obwarowań stosowanych przez talmudystów w stosunku do Pisma.
A oto one (…):
(1) Zwój synagogalny musi być napisany na skórze zwierząt czystych,
(2) przygotowanej do konkretnego użytku w synagodze przez Żyda.
(3) Musi on być związany tasiemkami wykonanymi ze skór zwierząt czystych.
(4) Każda skóra musi być podzielona na określoną liczbę kolumn, taką samą w całym kodeksie.
(5) Każda kolumna pionowa nie może mieć mniej niż 48 i więcej niż 60 wierszy, i szerokość na 30 liter.
(6) Cala kopia musi mieć linie poziome, a jeśli trzy słowa są napisane poza linią, to jest ona bezwartościowa.
(7) Atrament powinien być czarny, a nie czerwony, zielony czy w jakimkolwiek innym kolorze, i przygotowany zgodnie z określoną recepturą.
(8) Autentyczna kopia musi być wzorcem, od którego przepisujący nie powinien w najmniejszym stopniu odstępować.
(9) Żadne słowo ani litera, ani nawet kreska nie mogą być pisane z pamięci, gdy piszący nie patrzy na kodeks przed sobą...
(10) Pomiędzy każdymi spółgłoskami musi się znaleźć przestrzeń grubości włosa bądź nitki,
A oto one (…):
(1) Zwój synagogalny musi być napisany na skórze zwierząt czystych,
(2) przygotowanej do konkretnego użytku w synagodze przez Żyda.
(3) Musi on być związany tasiemkami wykonanymi ze skór zwierząt czystych.
(4) Każda skóra musi być podzielona na określoną liczbę kolumn, taką samą w całym kodeksie.
(5) Każda kolumna pionowa nie może mieć mniej niż 48 i więcej niż 60 wierszy, i szerokość na 30 liter.
(6) Cala kopia musi mieć linie poziome, a jeśli trzy słowa są napisane poza linią, to jest ona bezwartościowa.
(7) Atrament powinien być czarny, a nie czerwony, zielony czy w jakimkolwiek innym kolorze, i przygotowany zgodnie z określoną recepturą.
(8) Autentyczna kopia musi być wzorcem, od którego przepisujący nie powinien w najmniejszym stopniu odstępować.
(9) Żadne słowo ani litera, ani nawet kreska nie mogą być pisane z pamięci, gdy piszący nie patrzy na kodeks przed sobą...
(10) Pomiędzy każdymi spółgłoskami musi się znaleźć przestrzeń grubości włosa bądź nitki,
(11) przed każdą nową sekcją, odległość dziewięciu spółgłosek,
(12) przed każdą księgą - trzech wierszy.
(13) Piąta Księga Mojżeszowa musi się kończyć dokładnie na końcu wiersza, reszta jednakże nie musi.
(14) Poza tym kopista musi siedzieć w pełnym odzieniu żydowskim,
(15) umyć całe ciało,
(16) nie rozpoczynać pisania imienia Bożego piórem dopiero co zanurzonym w atramencie,
(17) a gdyby odezwał się do niego nawet sam król w chwili pisania tego imienia, nie wolno mu zwracać na niego uwagi.
(Davison, HTOT, s. 89)
Davison dodaje, że „zwoje, w których nie spełniono tych warunków, są skazane na pogrzebanie w ziemi lub spalenie bądź też zostają przekazane szkołom jako podręczniki do nauki czytania”.
Josh McDowell, Wiarygodność Pisma Świętego, Warszawa 2009, s. 169-170.
(12) przed każdą księgą - trzech wierszy.
(13) Piąta Księga Mojżeszowa musi się kończyć dokładnie na końcu wiersza, reszta jednakże nie musi.
(14) Poza tym kopista musi siedzieć w pełnym odzieniu żydowskim,
(15) umyć całe ciało,
(16) nie rozpoczynać pisania imienia Bożego piórem dopiero co zanurzonym w atramencie,
(17) a gdyby odezwał się do niego nawet sam król w chwili pisania tego imienia, nie wolno mu zwracać na niego uwagi.
(Davison, HTOT, s. 89)
Davison dodaje, że „zwoje, w których nie spełniono tych warunków, są skazane na pogrzebanie w ziemi lub spalenie bądź też zostają przekazane szkołom jako podręczniki do nauki czytania”.
Josh McDowell, Wiarygodność Pisma Świętego, Warszawa 2009, s. 169-170.
czwartek, 19 marca 2009
Dzikie serce Urzekająca
Dwie moje najważniejsze książki ostatnich kilku lat:
Dzikie serce. Tęsknoty męskiej duszy 
Dzikie serce. Tęsknoty męskiej duszy
Informacje, recenzje, opinie:
http://www.tolle.pl/pozycja/dzikie-serce
http://www.tolle.pl/pozycja/dzikie-serce
Urzekająca. Odkrywanie tajemnicy kobiecej duszy
Informacje, recenzje, opinie:
środa, 18 marca 2009
Szatan i diabeł
Nie lekceważ
W nawiązaniu do ostatniej lekcji:
σατανας - szatan - przeciwnik
διαβολος - diabeł - oszczerca
διαβολος - diabeł - oszczerca
i poradnik: "Co zrobić, aby pójść do piekła?"
wtorek, 17 marca 2009
TankMan
Jedna z ważniejszych scen jakie widziałem w życiu.
więcej o tym człowieku:
http://tygodnik.onet.pl/31,0,11012,1,artykul.html
"Żona" Pawła Jasienicy
Przy okazji katechezy o ks.Popiełuszce i jego czasach wspomniałem o Pawle Jasienicy i jego "żonie". Zobaczyłem teraz, że pokręciłem motywy niewydawania dzieł Jasienicy. To w sumie szczegół, ale dla porządku wprowadzam poprawkę.
Notka z Wikipedii (http://pl.wikipedia.org/wiki/Pawe%C5%82_Jasienica)
Owdowiał w latach sześćdziesiątych; wkrótce potem tajnej współpracowniczce Służby Bezpieczeństwa Zofii O'Bretenny (Nena Darowska-Beynar) ps. "Ewa" udało się zaskarbić jego zaufanie do tego stopnia, że po pewnym czasie wyszła za niego za mąż, nie przestając donosić. Gdy poznała pisarza, miała 40 lat i pracowała w dziekanacie jednej z warszawskich uczelni. Gdy SB potrzebowało informacji o Jasienicy, to właśnie ona z przygotowanymi pytaniami szła na spotkanie z pisarzem. Siadała w pierwszym rzędzie tak, żeby ją zapamiętał. Wreszcie zaprosił na kawę, a ich znajomość trwała i stawała się coraz głębsza, aż skończyła się małżeństwem. Po ślubie zmieniła swój pseudonim w SB na "Max". Donosy pisała w toalecie, a następnie funkcjonariusz prowadzący odbierał je, jako jej dobry znajomy, który przyszedł pożyczyć książki. Osiem miesięcy później Paweł Jasienica zmarł, zaś agentka zmarła w 1997 roku, pozostawiając Marka O'Breteny, syna z wcześniejszego małżeństwa.
Ostatnie wydania dzieł Jasienicy ukazały się w 1999 roku. Po ujawnieniu w 2002 roku w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej faktu współpracy, jedyna córka pisarza, Ewa Beynar-Czeczott, odmówiła zgody na kolejne wznowienia i złożyła do sądu wniosek o odebranie praw spadkowych (w tym autorskich praw majątkowych) synowi agentki, jako powód podając, że była ona niegodna dziedziczenia, gdyż działała na szkodę męża. Do czasu zakończenia sporu dzieła Jasienicy miały być niewydawane. 28 grudnia 2006 sąd przyznał wyłączność praw autorskich córce pisarza; pasierb Jasienicy miał otrzymać księgozbiór ojczyma.
Gdyby ktoś chciał więcej nie zerknie tutaj:
http://niniwa2.cba.pl/jasienica_sb.htm
Notka z Wikipedii (http://pl.wikipedia.org/wiki/Pawe%C5%82_Jasienica)
Owdowiał w latach sześćdziesiątych; wkrótce potem tajnej współpracowniczce Służby Bezpieczeństwa Zofii O'Bretenny (Nena Darowska-Beynar) ps. "Ewa" udało się zaskarbić jego zaufanie do tego stopnia, że po pewnym czasie wyszła za niego za mąż, nie przestając donosić. Gdy poznała pisarza, miała 40 lat i pracowała w dziekanacie jednej z warszawskich uczelni. Gdy SB potrzebowało informacji o Jasienicy, to właśnie ona z przygotowanymi pytaniami szła na spotkanie z pisarzem. Siadała w pierwszym rzędzie tak, żeby ją zapamiętał. Wreszcie zaprosił na kawę, a ich znajomość trwała i stawała się coraz głębsza, aż skończyła się małżeństwem. Po ślubie zmieniła swój pseudonim w SB na "Max". Donosy pisała w toalecie, a następnie funkcjonariusz prowadzący odbierał je, jako jej dobry znajomy, który przyszedł pożyczyć książki. Osiem miesięcy później Paweł Jasienica zmarł, zaś agentka zmarła w 1997 roku, pozostawiając Marka O'Breteny, syna z wcześniejszego małżeństwa.
Ostatnie wydania dzieł Jasienicy ukazały się w 1999 roku. Po ujawnieniu w 2002 roku w archiwach Instytutu Pamięci Narodowej faktu współpracy, jedyna córka pisarza, Ewa Beynar-Czeczott, odmówiła zgody na kolejne wznowienia i złożyła do sądu wniosek o odebranie praw spadkowych (w tym autorskich praw majątkowych) synowi agentki, jako powód podając, że była ona niegodna dziedziczenia, gdyż działała na szkodę męża. Do czasu zakończenia sporu dzieła Jasienicy miały być niewydawane. 28 grudnia 2006 sąd przyznał wyłączność praw autorskich córce pisarza; pasierb Jasienicy miał otrzymać księgozbiór ojczyma.
Gdyby ktoś chciał więcej nie zerknie tutaj:
http://niniwa2.cba.pl/jasienica_sb.htm
poniedziałek, 16 marca 2009
niedziela, 15 marca 2009
Walka duchowa
W nawiązaniu do komentarzy, do postu niżej...
"Zapraszam was na rekolekcje wielkopostne o walce duchowej, które w dniach 20 - 23 marca (19.30) odbędą się w kościele św. Jana Chrzciciela. Rekolekcje będą prowadzili ks. prof. Leszek Misiarczyk i ks. Leszek Piórkowski, ojciec duchowny WSD."
Od siebie dodam, że ks. Leszek Piórkowski (rocznik 1967) jest także diecezjalnym egzorcystą.
Ks. Leszek Misiarczyk jest patrologiem (specjalistą od starożytnych ojców Kościoła), moim kolegą kursowym. Kieeeedyś był wikariuszem w farze i katechizował w Małachowiance. Studiował 3 lata w ziemii świętej i parę lat w Rzymie.
Przyjdźcie... WARTO!
Tu są szczegóły:
http://www.wojskogedeona.pl/plakat%20rekolekcje.doc
"Zapraszam was na rekolekcje wielkopostne o walce duchowej, które w dniach 20 - 23 marca (19.30) odbędą się w kościele św. Jana Chrzciciela. Rekolekcje będą prowadzili ks. prof. Leszek Misiarczyk i ks. Leszek Piórkowski, ojciec duchowny WSD."
Od siebie dodam, że ks. Leszek Piórkowski (rocznik 1967) jest także diecezjalnym egzorcystą.
Ks. Leszek Misiarczyk jest patrologiem (specjalistą od starożytnych ojców Kościoła), moim kolegą kursowym. Kieeeedyś był wikariuszem w farze i katechizował w Małachowiance. Studiował 3 lata w ziemii świętej i parę lat w Rzymie.
Przyjdźcie... WARTO!
Tu są szczegóły:
http://www.wojskogedeona.pl/plakat%20rekolekcje.doc
czwartek, 12 marca 2009
Ale czad
Szukając materiałów o siostrze Bałchan natknąłem się na ciekawy koncert.
Kręci mnie taka muzyka.
Posłuchaj: http://crazymotion.net/crazy-russian-balalajka-player-master-god-/wXdqAuyIbyBkjAy.html
Może podzielicie sie swoimi kawałkami?
Szok: http://crazymotion.net/search;arkhipovsky
+++++++++++++++++++++
A moja boska od lat kapela to Orkiestra Świętego Mikołaja:
Posłuchajcie:
Kręci mnie taka muzyka.
Posłuchaj: http://crazymotion.net/crazy-russian-balalajka-player-master-god-/wXdqAuyIbyBkjAy.html
Może podzielicie sie swoimi kawałkami?
Szok: http://crazymotion.net/search;arkhipovsky
+++++++++++++++++++++
A moja boska od lat kapela to Orkiestra Świętego Mikołaja:
Posłuchajcie:
środa, 11 marca 2009
Świadek Nadziei
Świadek Nadziei: S. Anna Bałchan
Konferencja Służba nadziei dla przegranych - S. Anna Bałchan nadzieja trudna ale potrzebna, godność osoby ludzkiej; służba nadziei dla przegranych np. prostytutek, ofiar przemocy
Konferencja Służba nadziei dla przegranych - S. Anna Bałchan nadzieja trudna ale potrzebna, godność osoby ludzkiej; służba nadziei dla przegranych np. prostytutek, ofiar przemocy
poniedziałek, 9 marca 2009
Stygmaty, apokryfy
Jakiś czas temu prowadziłem katechezę mówiącą o apokryfach. Konkretniej - o Ewangelii Tomasza. Na marginesie filmu "Stygmaty".
Dla mnie jest to przykład jak pewne filmy (celowo bądź niechcący) mieszają w głowach.
A tu możesz sobie sciągnąć ukrywaną przez Watykan Ewangelię Tomasza
http://natan.pl/magazyn/ewtom.zip
Dla mnie jest to przykład jak pewne filmy (celowo bądź niechcący) mieszają w głowach.
A tu możesz sobie sciągnąć ukrywaną przez Watykan Ewangelię Tomasza
http://natan.pl/magazyn/ewtom.zip
poniedziałek, 2 marca 2009
Wiara i ewolucja...
Kilka tekstów, które moga rzucić światło:
Darwin, Wallace i Bóg
Ewolucja czy konserwatyzm genetyczny?
ten ostatni tekst jest częścią większej całości:
POCHODZENIE ŻYCIA I CZŁOWIEKA
Darwin, Wallace i Bóg
Ewolucja czy konserwatyzm genetyczny?
ten ostatni tekst jest częścią większej całości:
POCHODZENIE ŻYCIA I CZŁOWIEKA
O narzeczeństwie i małżeństwie
Dla chętnych: koferencja wideo ks. Piotra Pawlukiewicza
O narzeczeństwie i małżeństwie
O narzeczeństwie i małżeństwie
wtorek, 24 lutego 2009
Obrzezanie - Biblia
Lista znalezionych wersetów dla szukanych wyrazów:
"obrzeza"
Rodzaju 17:10"Przymierze, które będziecie zachowywali między Mną a wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, polega na tym: wszyscy wasi mężczyźni mają być obrzezani;"
Rodzaju 17:12"Z pokolenia w pokolenie każde wasze dziecko płci męskiej, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane - sługa urodzony w waszym domu lub nabyty za pieniądze - każdy obcy, który nie jest potomkiem twoim -"
Rodzaju 17:13"ma być obrzezany; obrzezany ma być sługa urodzony w domu twoim lub nabyty za pieniądze. Przymierze moje, przymierze obrzezania, będzie przymierzem na zawsze."
Rodzaju 17:23"Wtedy Abraham, wziąwszy swego syna Izmaela i wszystkich zrodzonych w jego domu lub tych, których nabył za pieniądze - wszystkich swych domowników płci męskiej - jeszcze tego samego dnia obrzezał ciało ich napletka, tak jak mu to nakazał Bóg."
Rodzaju 17:24"Abraham miał lat dziewięćdziesiąt dziewięć, gdy obrzezano ciało jego napletka,"
Rodzaju 17:25"a Izmael miał lat trzynaście, gdy obrzezano ciało jego napletka."
Rodzaju 17:26"Tego samego dnia zostali więc obrzezani: Abraham i syn jego Izmael,"
Rodzaju 17:27"a wraz z nimi zostali obrzezani wszyscy jego domownicy - słudzy urodzeni w jego domu albo obcy, nabyci za pieniądze."
Rodzaju 21:4"Abraham obrzezał Izaaka, gdy ten miał osiem dni, tak jak to Bóg mu przykazał."
Rodzaju 34:15"Tylko pod tym warunkiem zgodzimy się na waszą prośbę, jeśli staniecie się takimi jak my: każdy z waszych mężczyzn zostanie obrzezany."
Rodzaju 34:17"Jeśli zaś nie usłuchacie i nie poddacie się obrzezaniu, weźmiemy naszą dziewczynę i odejdziemy."
Rodzaju 34:22"Pod tym jednak warunkiem godzą się oni mieszkać wśród nas, stając się jednym ludem, że będzie u nas obrzezany każdy mężczyzna, tak jak oni są obrzezani."
Rodzaju 34:24"I usłuchali Chamora oraz jego syna Sychema wszyscy, którzy przechodzili przez bramę swego miasta. Każdy zatem mężczyzna, który był tam, poddał się obrzezaniu."
Wyjścia 4:26"I odstąpił od niego Pan. Wtedy rzekła: Oblubieńcem krwi jesteś przez obrzezanie."
Wyjścia 12:44"Jednak niewolnik, nabyty za pieniądze, któregoś poddał obrzezaniu, może ją spożywać."
Wyjścia 12:48"Jeśliby cudzoziemiec przebywający u ciebie chciał obchodzić Paschę ku czci Pana, to musisz obrzezać wpierw wszystkich potomków jego domu, i wtedy dopiero dopuścić go możesz do obchodzenia Paschy, gdyż wówczas będzie miał prawa tubylców. Żaden jednak nieobrzezany nie może spożyw"
Kapłańska 12:3"ósmego dnia [chłopiec] zostanie obrzezany."
Powtórzonego Prawa 10:16"Dokonajcie więc obrzezania waszego serca, nie bądźcie nadal ludem o twardym karku,"
Powtórzonego Prawa 30:6"Pan, Bóg twój, dokona obrzezania twego serca i serca twych potomków, żebyś miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, po to, abyś żył."
Jozuego 5:2"W owym czasie rzekł Pan do Jozuego: Przygotuj sobie noże z krzemienia i ponownie dokonasz obrzezania Izraelitów."
Jozuego 5:3"Jozue przygotował sobie noże z krzemienia i obrzezał Izraelitów na pagórku Aralot."
Jozuego 5:4"A ta była przyczyna, dla której Jozue dokonał obrzezania. Wszyscy mężczyźni zdolni do noszenia broni, którzy wyszli z Egiptu, umarli na pustyni, w drodze po wyjściu z Egiptu."
Jozuego 5:5"Ci bowiem wszyscy z ludu, którzy wyszli, byli obrzezani; natomiast ci z ludu, którzy się urodzili na pustyni w drodze po wyjściu z Egiptu, nie byli obrzezani."
Jozuego 5:7"Na ich miejsce wzbudził ich synów i tych Jozue obrzezał. Nie byli oni obrzezani, w drodze bowiem ich nie obrzezano."
Jozuego 5:8"Gdy więc dokonano obrzezania całego narodu, pozostali oni, odpoczywając w obozie aż do wyzdrowienia."
Judyty 14:10"A Achior widząc to wszystko, co uczynił Bóg Izraela, uwierzył bardzo mocno w Niego, poddał się obrzezaniu i został przyłączony do domu Izraela aż po dzień dzisiejszy."
1 Machabejska 1:15"Pozbyli się też znaku obrzezania i odpadli od świętego przymierza. Sprzęgli się też z poganami i zaprzedali się im, aby robić to, co złe."
1 Machabejska 1:48"żeby synów swoich pozostawiali bez obrzezania i żeby dusze swoje brukali wszystkim, co jest nieczyste i światowe."
1 Machabejska 1:60"Wtedy to na mocy królewskiego dekretu wymordowano kobiety, które obrzezały swoje dzieci."
1 Machabejska 1:61"I powieszono im niemowlęta na szyjach. A także zabito domowników i tych, którzy dokonywali na nich obrzezania."
2 Machabejska 6:10"Przed sąd przyprowadzono dwie kobiety, gdyż obrzezały swe dzieci. Zawiesiwszy im przy piersiach ich niemowlęta oprowadzono je publicznie po mieście, a następnie strącono z muru."
Jeremiasza 9:24"Oto dni nadejdą - wyrocznia Pana - kiedy nawiedzę wszystkich obrzezanych według ciała;"
Ezechiela 44:7"Wpuściliście bowiem obcych, nie obrzezanych na sercu i ciele, żeby byli w moim przybytku po to, by go zbezcześcić, kiedy składaliście Mi w ofierze chleb, tłuszcz i krew: tak przez swoje obrzydliwości złamaliście przymierze moje z wami."
Ezechiela 44:9"Dlatego tak mówi Pan Bóg: Żaden cudzoziemiec, nie obrzezany na sercu i na ciele, nie może wstępować do mego przybytku, żaden z obcych, którzy żyją wśród Izraelitów,"
Łukasza 1:59"Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza."
Łukasza 2:21"Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki]."
Jana 7:22"Oto Mojżesz dał wam obrzezanie - ale nie pochodzi ono od Mojżesza, lecz od przodków - i wy w szabat obrzezujecie człowieka."
Jana 7:23"jeżeli człowiek może przyjmować obrzezanie nawet w szabat, aby nie przekroczono Prawa Mojżeszowego, to dlaczego złościcie się na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całego człowieka?"
Dzieje Apostolskie 7:8"I zawarł z nim przymierze obrzezania. Tak urodził mu się Izaak, którego obrzezał dnia ósmego, a Izaakowi - Jakub, a Jakubowi - dwunastu patriarchów."
Dzieje Apostolskie 15:1"Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni."
Dzieje Apostolskie 15:5"Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego."
Dzieje Apostolskie 16:3"Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu za Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem."
List do Rzymian 2:25"Obrzezanie posiada wprawdzie wartość, jeżeli zachowujesz Prawo. Jeżeli jednak przekraczasz Prawo będąc obrzezanym, stajesz się takim, jak nieobrzezany."
List do Rzymian 2:28"Bo Żydem nie jest ten, który nim jest na zewnątrz, ani obrzezanie nie jest to, które jest widoczne na ciele,"
List do Rzymian 2:29"ale prawdziwym Żydem jest ten, kto jest nim wewnątrz, a prawdziwym obrzezaniem jest obrzezanie serca, duchowe, a nie według litery. I taki to otrzymuje pochwałę nie od ludzi, ale od Boga."
List do Rzymian 3:1"Na czym więc polega wyższość Żyda? I jaki pożytek z obrzezania"
List do Rzymian 3:30"Przecież jeden jest tylko Bóg, który usprawiedliwia obrzezanego dzięki wierze, a nieobrzezanego - przez wiarę."
List do Rzymian 4:9"Przeto czy błogosławieństwo to dotyczy obrzezanych, czy też i nieobrzezanych? Czytamy przecież, że Abrahamowi została poczytana wiara za sprawiedliwość."
List do Rzymian 4:10"W jakich okolicznościach została poczytana: czy był obrzezany, czy przed obrzezaniem? Otóż nie po obrzezaniu, ale gdy był nieobrzezany."
List do Rzymian 4:11"I otrzymał znak obrzezania jako pieczęć usprawiedliwienia osiągniętego z wiary posiadanej wtedy, gdy jeszcze nie był obrzezany. I tak stał się ojcem wszystkich tych, którzy nie mając obrzezania, wierzą, by i im poczytano to za tytuł do usprawiedliwienia,"
List do Rzymian 4:12"a także ojcem tych obrzezanych, którzy nie tylko na obrzezaniu się opierają, ale nadto kroczą śladami tej wiary, jaką ojciec nasz Abraham posiadał przed obrzezaniem."
List do Rzymian 15:8"Albowiem Chrystus - mówię - stał się sługą obrzezanych, dla okazania wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom"
1 Koryntian 7:18"Jeśli ktoś został powołany jako obrzezany, niech nie pozbywa się znaku obrzezania; jeśli zaś ktoś został powołany jako nieobrzezany, niech się nie poddaje obrzezaniu."
1 Koryntian 7:19"Niczym jest zarówno obrzezanie, jak i nieobrzezanie, a ważne jest tylko zachowywanie przykazań Bożych."
Galatów 2:3"Ale nie zmuszono do poddania się obrzezaniu nawet Tytusa, mego towarzysza, mimo że był Grekiem."
Galatów 2:8"Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan-"
Galatów 2:9"i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych,"
Galatów 2:12"Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się usuwać i trzymać się z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania."
Galatów 5:2"Oto ja, Paweł, mówię wam: Jeżeli poddacie się obrzezaniu, Chrystus wam się na nic nie przyda."
Galatów 5:3"I raz jeszcze oświadczam każdemu człowiekowi, który poddaje się obrzezaniu: jest on zobowiązany zachować wszystkie przepisy Prawa."
Galatów 5:6"Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość."
Galatów 5:11"Co do mnie zaś, bracia, jeśli nadal głoszę obrzezanie, to dlaczego w dalszym ciągu jestem prześladowany? Przecież wtedy ustałoby zgorszenie krzyża."
Galatów 6:12"O ludzkie to względy ubiegają się ci wszyscy, którzy was zmuszają do obrzezania; chcą mianowicie uniknąć prześladowania z powodu krzyża Chrystusowego."
Galatów 6:13"Bo ci zwolennicy obrzezania zgoła się nie troszczą o zachowanie Prawa, a o wasze obrzezanie zabiegają tylko dlatego, by się móc pochwalić waszym ciałem."
Galatów 6:15"Bo ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie."
Filipian 3:3"My bowiem jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym - my, którzy sprawujemy kult w Duchu Bożym i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a nie pokładamy ufności w ciele."
Filipian 3:5"obrzezany w ósmym dniu, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, w stosunku do Prawa - faryzeusz,"
Kolosan 2:11"I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała grzesznego,"
Kolosan 3:11"A tu już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkim we wszystkich /jest/ Chrystus."
Tytusa 1:10"Jest bowiem wielu krnąbrnych, gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza wśród obrzezanych:"
---------------------------- 70 werset(ów).
"obrzeza"
Rodzaju 17:10"Przymierze, które będziecie zachowywali między Mną a wami, czyli twoim przyszłym potomstwem, polega na tym: wszyscy wasi mężczyźni mają być obrzezani;"
Rodzaju 17:12"Z pokolenia w pokolenie każde wasze dziecko płci męskiej, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane - sługa urodzony w waszym domu lub nabyty za pieniądze - każdy obcy, który nie jest potomkiem twoim -"
Rodzaju 17:13"ma być obrzezany; obrzezany ma być sługa urodzony w domu twoim lub nabyty za pieniądze. Przymierze moje, przymierze obrzezania, będzie przymierzem na zawsze."
Rodzaju 17:23"Wtedy Abraham, wziąwszy swego syna Izmaela i wszystkich zrodzonych w jego domu lub tych, których nabył za pieniądze - wszystkich swych domowników płci męskiej - jeszcze tego samego dnia obrzezał ciało ich napletka, tak jak mu to nakazał Bóg."
Rodzaju 17:24"Abraham miał lat dziewięćdziesiąt dziewięć, gdy obrzezano ciało jego napletka,"
Rodzaju 17:25"a Izmael miał lat trzynaście, gdy obrzezano ciało jego napletka."
Rodzaju 17:26"Tego samego dnia zostali więc obrzezani: Abraham i syn jego Izmael,"
Rodzaju 17:27"a wraz z nimi zostali obrzezani wszyscy jego domownicy - słudzy urodzeni w jego domu albo obcy, nabyci za pieniądze."
Rodzaju 21:4"Abraham obrzezał Izaaka, gdy ten miał osiem dni, tak jak to Bóg mu przykazał."
Rodzaju 34:15"Tylko pod tym warunkiem zgodzimy się na waszą prośbę, jeśli staniecie się takimi jak my: każdy z waszych mężczyzn zostanie obrzezany."
Rodzaju 34:17"Jeśli zaś nie usłuchacie i nie poddacie się obrzezaniu, weźmiemy naszą dziewczynę i odejdziemy."
Rodzaju 34:22"Pod tym jednak warunkiem godzą się oni mieszkać wśród nas, stając się jednym ludem, że będzie u nas obrzezany każdy mężczyzna, tak jak oni są obrzezani."
Rodzaju 34:24"I usłuchali Chamora oraz jego syna Sychema wszyscy, którzy przechodzili przez bramę swego miasta. Każdy zatem mężczyzna, który był tam, poddał się obrzezaniu."
Wyjścia 4:26"I odstąpił od niego Pan. Wtedy rzekła: Oblubieńcem krwi jesteś przez obrzezanie."
Wyjścia 12:44"Jednak niewolnik, nabyty za pieniądze, któregoś poddał obrzezaniu, może ją spożywać."
Wyjścia 12:48"Jeśliby cudzoziemiec przebywający u ciebie chciał obchodzić Paschę ku czci Pana, to musisz obrzezać wpierw wszystkich potomków jego domu, i wtedy dopiero dopuścić go możesz do obchodzenia Paschy, gdyż wówczas będzie miał prawa tubylców. Żaden jednak nieobrzezany nie może spożyw"
Kapłańska 12:3"ósmego dnia [chłopiec] zostanie obrzezany."
Powtórzonego Prawa 10:16"Dokonajcie więc obrzezania waszego serca, nie bądźcie nadal ludem o twardym karku,"
Powtórzonego Prawa 30:6"Pan, Bóg twój, dokona obrzezania twego serca i serca twych potomków, żebyś miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, po to, abyś żył."
Jozuego 5:2"W owym czasie rzekł Pan do Jozuego: Przygotuj sobie noże z krzemienia i ponownie dokonasz obrzezania Izraelitów."
Jozuego 5:3"Jozue przygotował sobie noże z krzemienia i obrzezał Izraelitów na pagórku Aralot."
Jozuego 5:4"A ta była przyczyna, dla której Jozue dokonał obrzezania. Wszyscy mężczyźni zdolni do noszenia broni, którzy wyszli z Egiptu, umarli na pustyni, w drodze po wyjściu z Egiptu."
Jozuego 5:5"Ci bowiem wszyscy z ludu, którzy wyszli, byli obrzezani; natomiast ci z ludu, którzy się urodzili na pustyni w drodze po wyjściu z Egiptu, nie byli obrzezani."
Jozuego 5:7"Na ich miejsce wzbudził ich synów i tych Jozue obrzezał. Nie byli oni obrzezani, w drodze bowiem ich nie obrzezano."
Jozuego 5:8"Gdy więc dokonano obrzezania całego narodu, pozostali oni, odpoczywając w obozie aż do wyzdrowienia."
Judyty 14:10"A Achior widząc to wszystko, co uczynił Bóg Izraela, uwierzył bardzo mocno w Niego, poddał się obrzezaniu i został przyłączony do domu Izraela aż po dzień dzisiejszy."
1 Machabejska 1:15"Pozbyli się też znaku obrzezania i odpadli od świętego przymierza. Sprzęgli się też z poganami i zaprzedali się im, aby robić to, co złe."
1 Machabejska 1:48"żeby synów swoich pozostawiali bez obrzezania i żeby dusze swoje brukali wszystkim, co jest nieczyste i światowe."
1 Machabejska 1:60"Wtedy to na mocy królewskiego dekretu wymordowano kobiety, które obrzezały swoje dzieci."
1 Machabejska 1:61"I powieszono im niemowlęta na szyjach. A także zabito domowników i tych, którzy dokonywali na nich obrzezania."
2 Machabejska 6:10"Przed sąd przyprowadzono dwie kobiety, gdyż obrzezały swe dzieci. Zawiesiwszy im przy piersiach ich niemowlęta oprowadzono je publicznie po mieście, a następnie strącono z muru."
Jeremiasza 9:24"Oto dni nadejdą - wyrocznia Pana - kiedy nawiedzę wszystkich obrzezanych według ciała;"
Ezechiela 44:7"Wpuściliście bowiem obcych, nie obrzezanych na sercu i ciele, żeby byli w moim przybytku po to, by go zbezcześcić, kiedy składaliście Mi w ofierze chleb, tłuszcz i krew: tak przez swoje obrzydliwości złamaliście przymierze moje z wami."
Ezechiela 44:9"Dlatego tak mówi Pan Bóg: Żaden cudzoziemiec, nie obrzezany na sercu i na ciele, nie może wstępować do mego przybytku, żaden z obcych, którzy żyją wśród Izraelitów,"
Łukasza 1:59"Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza."
Łukasza 2:21"Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie [Matki]."
Jana 7:22"Oto Mojżesz dał wam obrzezanie - ale nie pochodzi ono od Mojżesza, lecz od przodków - i wy w szabat obrzezujecie człowieka."
Jana 7:23"jeżeli człowiek może przyjmować obrzezanie nawet w szabat, aby nie przekroczono Prawa Mojżeszowego, to dlaczego złościcie się na Mnie, że w szabat uzdrowiłem całego człowieka?"
Dzieje Apostolskie 7:8"I zawarł z nim przymierze obrzezania. Tak urodził mu się Izaak, którego obrzezał dnia ósmego, a Izaakowi - Jakub, a Jakubowi - dwunastu patriarchów."
Dzieje Apostolskie 15:1"Niektórzy przybysze z Judei nauczali braci: Jeżeli się nie poddacie obrzezaniu według zwyczaju Mojżeszowego, nie możecie być zbawieni."
Dzieje Apostolskie 15:5"Lecz niektórzy nawróceni ze stronnictwa faryzeuszów oświadczyli: Trzeba ich obrzezać i zobowiązać do przestrzegania Prawa Mojżeszowego."
Dzieje Apostolskie 16:3"Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu za Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem."
List do Rzymian 2:25"Obrzezanie posiada wprawdzie wartość, jeżeli zachowujesz Prawo. Jeżeli jednak przekraczasz Prawo będąc obrzezanym, stajesz się takim, jak nieobrzezany."
List do Rzymian 2:28"Bo Żydem nie jest ten, który nim jest na zewnątrz, ani obrzezanie nie jest to, które jest widoczne na ciele,"
List do Rzymian 2:29"ale prawdziwym Żydem jest ten, kto jest nim wewnątrz, a prawdziwym obrzezaniem jest obrzezanie serca, duchowe, a nie według litery. I taki to otrzymuje pochwałę nie od ludzi, ale od Boga."
List do Rzymian 3:1"Na czym więc polega wyższość Żyda? I jaki pożytek z obrzezania"
List do Rzymian 3:30"Przecież jeden jest tylko Bóg, który usprawiedliwia obrzezanego dzięki wierze, a nieobrzezanego - przez wiarę."
List do Rzymian 4:9"Przeto czy błogosławieństwo to dotyczy obrzezanych, czy też i nieobrzezanych? Czytamy przecież, że Abrahamowi została poczytana wiara za sprawiedliwość."
List do Rzymian 4:10"W jakich okolicznościach została poczytana: czy był obrzezany, czy przed obrzezaniem? Otóż nie po obrzezaniu, ale gdy był nieobrzezany."
List do Rzymian 4:11"I otrzymał znak obrzezania jako pieczęć usprawiedliwienia osiągniętego z wiary posiadanej wtedy, gdy jeszcze nie był obrzezany. I tak stał się ojcem wszystkich tych, którzy nie mając obrzezania, wierzą, by i im poczytano to za tytuł do usprawiedliwienia,"
List do Rzymian 4:12"a także ojcem tych obrzezanych, którzy nie tylko na obrzezaniu się opierają, ale nadto kroczą śladami tej wiary, jaką ojciec nasz Abraham posiadał przed obrzezaniem."
List do Rzymian 15:8"Albowiem Chrystus - mówię - stał się sługą obrzezanych, dla okazania wierności Boga i potwierdzenia przez to obietnic danych ojcom"
1 Koryntian 7:18"Jeśli ktoś został powołany jako obrzezany, niech nie pozbywa się znaku obrzezania; jeśli zaś ktoś został powołany jako nieobrzezany, niech się nie poddaje obrzezaniu."
1 Koryntian 7:19"Niczym jest zarówno obrzezanie, jak i nieobrzezanie, a ważne jest tylko zachowywanie przykazań Bożych."
Galatów 2:3"Ale nie zmuszono do poddania się obrzezaniu nawet Tytusa, mego towarzysza, mimo że był Grekiem."
Galatów 2:8"Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan-"
Galatów 2:9"i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych,"
Galatów 2:12"Zanim jeszcze nadeszli niektórzy z otoczenia Jakuba, brał udział w posiłkach z tymi, którzy pochodzili z pogaństwa. Kiedy jednak oni się zjawili, począł się usuwać i trzymać się z dala, bojąc się tych, którzy pochodzili z obrzezania."
Galatów 5:2"Oto ja, Paweł, mówię wam: Jeżeli poddacie się obrzezaniu, Chrystus wam się na nic nie przyda."
Galatów 5:3"I raz jeszcze oświadczam każdemu człowiekowi, który poddaje się obrzezaniu: jest on zobowiązany zachować wszystkie przepisy Prawa."
Galatów 5:6"Albowiem w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani jego brak nie mają żadnego znaczenia, tylko wiara, która działa przez miłość."
Galatów 5:11"Co do mnie zaś, bracia, jeśli nadal głoszę obrzezanie, to dlaczego w dalszym ciągu jestem prześladowany? Przecież wtedy ustałoby zgorszenie krzyża."
Galatów 6:12"O ludzkie to względy ubiegają się ci wszyscy, którzy was zmuszają do obrzezania; chcą mianowicie uniknąć prześladowania z powodu krzyża Chrystusowego."
Galatów 6:13"Bo ci zwolennicy obrzezania zgoła się nie troszczą o zachowanie Prawa, a o wasze obrzezanie zabiegają tylko dlatego, by się móc pochwalić waszym ciałem."
Galatów 6:15"Bo ani obrzezanie nic nie znaczy, ani nieobrzezanie, tylko nowe stworzenie."
Filipian 3:3"My bowiem jesteśmy prawdziwie ludem obrzezanym - my, którzy sprawujemy kult w Duchu Bożym i chlubimy się w Chrystusie Jezusie, a nie pokładamy ufności w ciele."
Filipian 3:5"obrzezany w ósmym dniu, z rodu Izraela, z pokolenia Beniamina, Hebrajczyk z Hebrajczyków, w stosunku do Prawa - faryzeusz,"
Kolosan 2:11"I w Nim też otrzymaliście obrzezanie, nie z ręki ludzkiej, lecz Chrystusowe obrzezanie, polegające na zupełnym wyzuciu się z ciała grzesznego,"
Kolosan 3:11"A tu już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkim we wszystkich /jest/ Chrystus."
Tytusa 1:10"Jest bowiem wielu krnąbrnych, gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza wśród obrzezanych:"
---------------------------- 70 werset(ów).
Obrzezanie
A do obrzezania tylko linki:
(nie na moją wrażliwość)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Obrzezanie
http://pl.wikipedia.org/wiki/Obrzezanie_kobiet
(nie na moją wrażliwość)
http://pl.wikipedia.org/wiki/Obrzezanie
http://pl.wikipedia.org/wiki/Obrzezanie_kobiet
W IIa padło (i powtórzyło się) pytanie o niewolników w ST
3. NIEWOLNICY
Do rodziny izraelskiej w szerszym znaczeniu należeli także niewolnicy. Byli nimi cudzoziemcy, najczęściej rekrutowani z jeńców wojennych, ale niewolnikami stawali się także Izraelici i to z różnych powodów Zdarzało się, że z nędzy, z braku środków do życia ludzie ubodzy zaprzedawali się w niewolę i za łyżkę strawy i odzienie pracowali dla swego pana. Nieraz do niewoli dostawali się Izraelici, którzy nie mogli oddać długów i na poczet ich spłacenia zostawali sprzedawani swoim wierzycielom. Do niewoli bywał zaprzedawany również złodziej, który me mógł oddać rzeczy skradzionej ani naprawić szkody wyrządzonej przez kradzież, która w niektórych wypadkach przekraczała pięciokrotnie wartość rzeczy skradzionej.
Prawodawca izraelski uwzględnił te okoliczności i wziął w opiekę prawa także tych ludzi, którzy u wszystkich innych narodów poza Izraelem byli pozbawieni wszelkich praw ludzkich. Dla złagodzenie losu niewolników ogłosił on bardzo humanitarne przepisy:
1. wszystkim niewolnikom, a więc zarówno Izraelitom, jak i cudzoziemcom, przysługiwał zupełny odpoczynek w szabaty i święta;
2. właściciel niewolnika był zobowiązany traktować go w sposób ludzki i nie mógł go zbyt surowo karać; uszkodzenie trwałe ciała, jak wybicie oka, a nawet zęba dawało niewolnikowi prawo do uwolnienia” (45). Jeśli zaś niewolnik uciekł od bezlitościwego pana, nie mógł być jemu wydany (46);
3. niewolnik-Izraelita musiał odzyskać wolność po sześciu latach niewoli, i pan jego zobowiązany był zaopatrzyć go na drogę w żywność, by mógł zacząć samodzielne gospodarstwo. O ile zaś nie chciał skorzystać z prawa do wolności, to winien był oświadczyć to przed sądem, a wówczas pan w drzwiach domu przekłuwał mu ucho na znak dożywotniego niewolnictwa (47);
4. w roku jubileuszowym wszyscy niewolnicy mogli odzyskać wolność. Społeczne stanowisko niewolników było więc u Żydów znacznie lepsze aniżeli u innych narodów, bo jedynie Stary Testament uznawał niesłychaną w starożytności prawdę o równości wszystkich ludzi wobec Boga. Nowy Testament także nie zniósł od razu niewolnictwa, ale swoją nauką podciął jego podstawy ideowe, co z czasem doprowadziło do jego zniesienia.
________________________
45 Por. „Jeśliby ktoś uderzył niewolnika lub niewolnicę w oko i spowodował jego utratę, winien za oko obdarzyć ich wolnością. Również gdyby wybił ząb niewolnikowi swemu lub niewolnicy, winien za ząb uczynić ich wolnymi” (Wj 21. 26-27).
46 Por. ..Nie wydasz panu niewolnika, który się schroni u ciebie przed swoim właścicielem” (Pwl 23. 16).
47 Por. „Jeśli on ci powie: «Nie pójdę od ciebie». bo miłuje ciebie i dom twój. gdyż dobrze mu u ciebie - weźmiesz szydło, przeklniesz mu ucho przyłożywszy je do drzwi, i będzie twoim niewolnikiem na zawsze. Z niewolnicą postąpisz tak samo” (Pwt 15, 16-17).
E. Zawiszewski, Instytucje biblijne, Pelplin 1995, s. 45-46.
Do rodziny izraelskiej w szerszym znaczeniu należeli także niewolnicy. Byli nimi cudzoziemcy, najczęściej rekrutowani z jeńców wojennych, ale niewolnikami stawali się także Izraelici i to z różnych powodów Zdarzało się, że z nędzy, z braku środków do życia ludzie ubodzy zaprzedawali się w niewolę i za łyżkę strawy i odzienie pracowali dla swego pana. Nieraz do niewoli dostawali się Izraelici, którzy nie mogli oddać długów i na poczet ich spłacenia zostawali sprzedawani swoim wierzycielom. Do niewoli bywał zaprzedawany również złodziej, który me mógł oddać rzeczy skradzionej ani naprawić szkody wyrządzonej przez kradzież, która w niektórych wypadkach przekraczała pięciokrotnie wartość rzeczy skradzionej.
Prawodawca izraelski uwzględnił te okoliczności i wziął w opiekę prawa także tych ludzi, którzy u wszystkich innych narodów poza Izraelem byli pozbawieni wszelkich praw ludzkich. Dla złagodzenie losu niewolników ogłosił on bardzo humanitarne przepisy:
1. wszystkim niewolnikom, a więc zarówno Izraelitom, jak i cudzoziemcom, przysługiwał zupełny odpoczynek w szabaty i święta;
2. właściciel niewolnika był zobowiązany traktować go w sposób ludzki i nie mógł go zbyt surowo karać; uszkodzenie trwałe ciała, jak wybicie oka, a nawet zęba dawało niewolnikowi prawo do uwolnienia” (45). Jeśli zaś niewolnik uciekł od bezlitościwego pana, nie mógł być jemu wydany (46);
3. niewolnik-Izraelita musiał odzyskać wolność po sześciu latach niewoli, i pan jego zobowiązany był zaopatrzyć go na drogę w żywność, by mógł zacząć samodzielne gospodarstwo. O ile zaś nie chciał skorzystać z prawa do wolności, to winien był oświadczyć to przed sądem, a wówczas pan w drzwiach domu przekłuwał mu ucho na znak dożywotniego niewolnictwa (47);
4. w roku jubileuszowym wszyscy niewolnicy mogli odzyskać wolność. Społeczne stanowisko niewolników było więc u Żydów znacznie lepsze aniżeli u innych narodów, bo jedynie Stary Testament uznawał niesłychaną w starożytności prawdę o równości wszystkich ludzi wobec Boga. Nowy Testament także nie zniósł od razu niewolnictwa, ale swoją nauką podciął jego podstawy ideowe, co z czasem doprowadziło do jego zniesienia.
________________________
45 Por. „Jeśliby ktoś uderzył niewolnika lub niewolnicę w oko i spowodował jego utratę, winien za oko obdarzyć ich wolnością. Również gdyby wybił ząb niewolnikowi swemu lub niewolnicy, winien za ząb uczynić ich wolnymi” (Wj 21. 26-27).
46 Por. ..Nie wydasz panu niewolnika, który się schroni u ciebie przed swoim właścicielem” (Pwl 23. 16).
47 Por. „Jeśli on ci powie: «Nie pójdę od ciebie». bo miłuje ciebie i dom twój. gdyż dobrze mu u ciebie - weźmiesz szydło, przeklniesz mu ucho przyłożywszy je do drzwi, i będzie twoim niewolnikiem na zawsze. Z niewolnicą postąpisz tak samo” (Pwt 15, 16-17).
E. Zawiszewski, Instytucje biblijne, Pelplin 1995, s. 45-46.
poniedziałek, 23 lutego 2009
niedziela, 22 lutego 2009
Rodzaje miłości
eros – fascynacja, pociąg, miłość fizyczna, gorące, niepowstrzymane pożądanie
storge – miłość rodzinna, wobec bliskich, miłość do przywódcy, bóstwa
filia – miłe ciepło, uczucie przyjaźni i miłości, męża i żony, rodziców i dzieci
agape – pragnienie najwyższego dobra, nieprzezwyciężona życzliwość, niezmienna dobra wola, możliwa tylko za Bożą pomocą.
agape - αγαπη
na grafice fragment Ewangelii Jana
środa, 11 lutego 2009
Małgorzata Musierowicz
Wyznałem wam moją miłość do Małgorzaty Musierowicz.
Czytajcie jej książki - warto.
Na lekcji pracowaliśmy nad fragmentem "Pulpecji", ale warto zacząć od początku, czyli od "Szóstej klepki".
Książki MM znajdziesz w Akapit Press
Oficjalna strona MM http://musierowicz.com.pl/
Serduszka w origami
Znalazłem instrukcję do zrobienia serduszka, które robilismy na katechezie.
Już nie musisz oglądać filmu, tylko kliknąć tutaj:
[serduszko]
A tu wszystkie serduszka, także dla ambitnych:
[serduszka wszystkie]
Już nie musisz oglądać filmu, tylko kliknąć tutaj:
[serduszko]
A tu wszystkie serduszka, także dla ambitnych:
[serduszka wszystkie]
poniedziałek, 9 lutego 2009
Zrób walentynkę...
Zrób prawdziwą walentynkę...
Taką, która wyrazi Ciebie:
Taką, która wyrazi Ciebie:
Tu masz instrukcje:
a to co włożysz do środka to już twoja osobista sprawa.
wtorek, 3 lutego 2009
Helena Keller
Gdy zachce ci się powiedzieć słowo "niemożliwe"... powstrzymaj się
"W 1882 roku dziewczynka w wieku niemowlęcym dostała wysokiej gorączki, że omal nie zmarła. Udało się jej przeżyć, ale gorączka pozostawiła swoje piętno. Przestała ona widzieć i słyszeć. Z racji tego, że nie słyszała, to nie mogła także posługiwać się mową.Więc, w jaki sposób to dziecko, które utraciło wzrok i słuch w wieku 19 miesięcy zostało pisarką i publicznym mówcą o światowej sławie?..."
http://pedagogikaspecjalna.tripod.com/notes/HelenKellerRNIB.html
"W 1882 roku dziewczynka w wieku niemowlęcym dostała wysokiej gorączki, że omal nie zmarła. Udało się jej przeżyć, ale gorączka pozostawiła swoje piętno. Przestała ona widzieć i słyszeć. Z racji tego, że nie słyszała, to nie mogła także posługiwać się mową.Więc, w jaki sposób to dziecko, które utraciło wzrok i słuch w wieku 19 miesięcy zostało pisarką i publicznym mówcą o światowej sławie?..."http://pedagogikaspecjalna.tripod.com/notes/HelenKellerRNIB.html
poniedziałek, 2 lutego 2009
Nick Vujicic
Wiara może pomóc człowiekowi.
"Nazywam się Nick Vujicic i uwielbiam Boga za sposób, w jaki wykorzystuje moje świadectwo, by dotknąć tysiące serc ludzkich na całym świecie! Urodziłem się bez kończyn. Lekarze nie znają powodu tego „defektu". Jak możesz sobie wyobrazić, w życiu stawałem wobec wielu wyzwań i przeszkód... Jeśli znasz pasję i pragnienie uczynienia czegoś, i jeżeli jest to zgodne z wolą Boga, to osiągniesz ten cel — we właściwym czasie."
Czy można żyć bez rąk i nóg?
Film możesz znaleźć bezpośrednio tutaj
http://skocz.pl/nv1
"Nazywam się Nick Vujicic i uwielbiam Boga za sposób, w jaki wykorzystuje moje świadectwo, by dotknąć tysiące serc ludzkich na całym świecie! Urodziłem się bez kończyn. Lekarze nie znają powodu tego „defektu". Jak możesz sobie wyobrazić, w życiu stawałem wobec wielu wyzwań i przeszkód... Jeśli znasz pasję i pragnienie uczynienia czegoś, i jeżeli jest to zgodne z wolą Boga, to osiągniesz ten cel — we właściwym czasie."
Czy można żyć bez rąk i nóg?
Film możesz znaleźć bezpośrednio tutaj
http://skocz.pl/nv1
Nicky Cruz
Jedna z najważniejszych książek jakie przeczytałem to "Nicky Cruz opowiada" (obecne wydania noszą tytuł: "Uciekaj mały, uciekaj".
Jest to historia nawrócenia nastoletniego przywódcy gangu młodzieżowego Mau-Mau działającego w latach 50-tych ubiegłego wieku w Nowym Jorku.
Jest to historia nawrócenia nastoletniego przywódcy gangu młodzieżowego Mau-Mau działającego w latach 50-tych ubiegłego wieku w Nowym Jorku.
Zdecydowałem się pokazać tę postać na katechezie korzystając z filmowego zapisu świadectwa złożonego przez niego w Warszawie. To była jego wizyta w Polsce w roku 1985 lub 86.
Informacje w wikipedii
skocz.pl/nc2
Książka w formacie doc pdf i pliki mp3
skocz.pl/nc3
książka Krzyż i sztylet (ta sama historia opowiedziana oczami pastora)
doc pdf
Ciekaw jestem waszych opinii, pytań...
Zaczynamy
45 minut lekcji to często za mało. Chciałoby się czasami jakiś temat kontynuować, podyskutować, posłuchać waszych uwag, pytań.
Najlepiej to robić osobiście - twarz w twarz. Warto jednak korzystać z tych możliwości jakie daje Internet.
Zapraszam
Najlepiej to robić osobiście - twarz w twarz. Warto jednak korzystać z tych możliwości jakie daje Internet.
Zapraszam
Subskrybuj:
Posty (Atom)